Dr. David Jacobs onderzoekt al sinds 1986 mensen die door aliens zijn ontvoerd. Hij doet dat vaak m.b.v. hypnose. Mensen herinneren zich dan de dingen die ze zich gewoonlijk niet herinneren. RJ wil weten hoe dat kan.

DJ.: ‘Ontvoeringen door aliens zijn clandestien, worden in het geheim uitgevoerd. ‘Zij’ willen niet dat wij weten wat ze aan het doen zijn. Daarom zorgen ‘ze’ ervoor dat de ontvoerden (abductees) zich niet herinneren wat er met hen is gebeurd. En daarin slagen de aliens verbazingwekkend goed: 95% van de abductees kan zich niets herinneren.’

Dr. Jacobs heeft een bepaalde opbouw in zijn ondervragings-sessies, zodat de slachtoffers leren hoe ze zich dingen moeten herinneren. Hij begint altijd eenvoudig: ‘Dus je zag een licht, hoe zag dat eruit? Dus ze stonden naast je bed en wat deden ze toen? Dus je was in de UFO, hoe zag dat eruit?’ Bij de 4e of 5e keer komen ze dan echt dieper bij hun geblokkeerde herinneringen.

Dr. Jacobs heeft met 150 mensen gewerkt in ruim 1100 sessies. Sommige mensen kwamen jarenlang bij hem. Sommige mensen komen maar één keer. Ze kunnen blijven zolang ze willen, 3-5 uur en hij vraagt er geen geld voor. Daarna kost het ook nog tijd, want hij schrijft de sessies allemaal uit (transcripts).

DJ: ‘Voor mij is het van enorme waarde dat dit werk gebeurt, en daarom doe ik het. Toen ik ermee begon was het allemaal nog een beetje warrig voor me, en verbazingwekkend, hoewel ik al jaren met UFO’s bezig was. En vaak vroeg ik me af: Is dit wel echt? Maar ja, dan dacht ik weer: Ja dit is wel echt! En als je na 800 keer hypnose sessies steeds weer hetzelfde hoort, dan ga je denken : Het is echt en het is niet goed.’

DJ: ‘Het gaat niet om de vraag: Hoe zijn ze hier gekomen en waar zijn hun ruimtevaartuigen van gemaakt? Maar om de vraag: Wie zijn zij en wat willen ze hier? Het gaat om hun bedoelingen. En dat kun je niet leren door UFO’s uit een boekje te bestuderen, maar door een inkijk te krijgen in hun leven en in hun gedachten/geest.’

DJ: ‘Toen ik al wat langer bezig was met deze sessies, veranderde de inhoud ervan: eerst zagen we mensen op tafels liggen die onderzocht werden met allerlei verschillende voor ons onbekende instrumenten. Tijdens de onderzoeken legden de aliens niets uit. Vaak gingen ze met een vinger langs de wervelkolom op en neer om op die manier informatie over het zenuwstelsel te verzamelen. Hoe ze dat doen blijft een raadsel. En het rare was, ze luisterden nooit naar iemand’s hart.’

RJ: ‘Men zegt wel eens dat er ‘goede’ en ‘slechte’ aliens zijn.’

DJ: ‘In alles wat ik onderzocht heb ben ik nog nooit iets positiefs van hen tegengekomen.’

RJ: ‘Veel mensen willen dat niet horen. Dat moet wel moeilijk geweest zijn voor u. Heeft u uw cliënten nooit horen zeggen dat de aliens tegen hen zeiden: wij willen dat je tot de galactische familie gaat behoren. Wij zijn jullie beschermers?’

DJ: ‘Nee, ik niet, maar ja ik doe nog maar 50 jaar onderzoek hiernaar.’

RJ: ‘Is het niet een speciaal slag mensen dat u opzoekt voor hulp?’

DJ: ‘Ik heb 1x iemand meegemaakt die na de 1e sessie nooit meer terug kwam en me later een brief schreef dat ze zich alleen maar mooie dingen wilde herinneren en niet de vervelende.’

Mensen worden gewoon midden in een menigte mensen ontvoerd, worden naar de hoogste verdieping van een gebouw gebracht en verdwijnen door het plafond heen in een UFO.

RJ: ‘Ik wil het nu hebben over uw boek Walking among us, the Alien Plan to control humanity.’ 

DJ: ‘Dit  is een zeer verontrustend boek. Hoewel ik ergens voelde dat ik er niet over zou moeten schrijven, heb ik het toch gedaan. Er hebben zich namelijk veranderingen voorgedaan in de loop van de tijd:

Mijn 1e boek was Secret Life, mijn 2e boek The Threat (1998). In The Threat werd door de aliens gecommuniceerd (er was sprake van telepathische communicatie) dat er spoedig een verandering zou komen, iedereen zou die verandering op prijs stellen en iedereen zou zijn plaats weten. Niemand van de abductees wist wat die verandering dan inhield of wanneer dat dan zou zijn. Maar na een tijd begon ik andere dingen te horen, eerst van een abductee, toen van nog een en toen van nog meer, en dat ging over het hybridizatie-programma en dat hybrids/hubrids zijn ontworpen om hier temidden van ons te gaan leven.

Dit 3e boek van mij gaat dus over hybriden/hubriden (wezens die aan de buitenkant op mensen lijken maar hun hersenen zijn alien) – die zijn dus in de tussenliggende jaren ‘gekweekt’. En over hoe die hier als ‘jongere’(18-25 jaar) gaan wonen in de maatschappij, hoe ze hier leven, en nu blijkt dus dat de abductees de taak is toebedeeld deze wezens wegwijs te maken in onze maatschappij, hoe ze als mensen moeten leven, want ze weten niks, hoe ze boodschappen moeten doen, hoe ze auto moeten rijden, de meest basale dingen als een blikje eten open maken, eten met een vork, wat een tv is en naar welke programma's je kijkt en hoe lang je dan moet kijken enz.

Dit zijn dingen die je niet wilt horen, mijn God denk je, het is zéér verontrustend. En dit kan dus die verandering zijn waar de ontvoerden jaren geleden over gehoord hebben.’

'Behalve clandestien, is dit ook wereldwijd (global) gaande. Ik heb dit gehoord van abductees uit India, Chili, Engeland, Europa, China, Korea.

En daarnaast zijn er verschillende generaties in een familie bij betrokken (intergenerational aspect): als jij een abductee bent, is een van je ouders ook een abductee en zullen je kinderen dat ook zijn. We kunnen die familieverhalen terugtraceren tot de jaren 1920 en 1930. Maar we weten er niets van omdat die mensen er geen dagboek over hebben bijgehouden of verhalen over hebben geschreven. Maar het is wel waarschijnlijk dat dat hele ontvoeringsgebeuren toen begonnen is.’

Hieronder is het interview te zien. Er wordt Engels gesproken.

https://www.youtube.com/watch?v=f7LDjCvYKHY&t=432s