Ik ben geenszins een antivaxxer. Als wetenschapper doe ik gewoonlijk geen beroep op dit soort platforms om een standpunt in te nemen over onderwerpen die met vaccins te maken hebben. Als toegewijd viroloog en vaccindeskundige maak ik slechts een uitzondering wanneer gezondheidsautoriteiten toestaan dat vaccins worden toegediend op een manier die de volksgezondheid bedreigt, en zeker wanneer wetenschappelijk bewijs wordt genegeerd.

De huidige, uiterst kritieke situatie dwingt mij tot het verspreiden van deze noodoproep. Nu de ongekende omvang van menselijk ingrijpen in de Covid-19- pandemie dreigt te resulteren in een wereldwijde catastrofe zonder weerga, kan deze oproep niet luid en krachtig genoeg klinken.

 

Zoals gezegd, ik ben niet tegen vaccinatie. Integendeel, ik kan u verzekeren dat elk van de huidige vaccins is ontworpen, ontwikkeld en vervaardigd door briljante en bekwame wetenschappers. Dit soort profylactische vaccins zijn echter volstrekt ongeschikt, en zelfs uiterst gevaarlijk, wanneer ze worden gebruikt in massale vaccinatiecampagnes tijdens een virale pandemie.

 

Vaccinologen, wetenschappers en clinici zijn verblind door de positieve korte termijn effecten in individuele octrooien, maar ze lijken zich niet druk te maken om de desastreuze gevolgen voor de wereldgezondheid. Tenzij wetenschappelijk bewezen wordt dat ik het bij het verkeerde eind heb, is het moeilijk te begrijpen hoe de huidige menselijke interventies kunnen voorkomen dat in omloop zijnde varianten uitgroeien tot een woest monster.

 

In een race tegen de klok leg ik de laatste hand aan mijn wetenschappelijk manuscript, waarvan de publicatie helaas waarschijnlijk te laat zal komen gezien de steeds toenemende dreiging van snel verspreidende, zeer besmettelijke varianten. Daarom heb ik besloten om alvast een samenvatting van mijn bevindingen en mijn speech als hoofdspreker op de recente Vaccinatietop in Ohio op LinkedIn te plaatsen.

 

Afgelopen maandag heb ik de internationale gezondheidsorganisaties, waaronder de WHO, mijn analyse van de huidige pandemie doen toekomen, gebaseerd op wetenschappelijk onderbouwde inzichten in de immuun-biologie van Covid-19. Gezien de dringende noodtoestand, drong ik er bij hen op aan om mijn zorgen in overweging te nemen en een debat op gang te brengen over de schadelijke gevolgen van een verdere " ontsnapping van het virus aan het immuunsysteem”.

 

Voor degenen die geen deskundigen zijn op dit gebied, voeg ik hieronder een meer toegankelijke en begrijpelijke versie van de wetenschap achter dit verraderlijke fenomeen toe.

 

Hoewel er geen tijd over is heb ik tot nu toe nog geen enkele reactie ontvangen. Deskundigen en politici hebben gezwegen, terwijl ze kennelijk nog steeds gretig praten over versoepeling van de preventieregels ter voorkoming van besmetting en "voorjaarsvrijheid". Mijn uitspraken zijn op niets anders dan wetenschap gebaseerd. Zij kunnen alleen door de wetenschap tegengesproken worden.

 

Terwijl men nauwelijks onjuiste wetenschappelijke uitspraken kan doen zonder door vakgenoten te worden bekritiseerd, lijkt het erop dat de elite van wetenschappers die momenteel onze wereldleiders adviseert er de voorkeur aan geeft te zwijgen. Er is voldoende wetenschappelijk bewijs op tafel gelegd.

 

Helaas blijft het onbesproken door degenen die de macht hebben om op te treden. Hoe lang kan men het probleem negeren als er momenteel fors bewijs is dat ontsnapping van het virus aan het immuunsysteem de mensheid bedreigt? We kunnen moeilijk zeggen dat we het niet wisten - of niet gewaarschuwd waren.

 

In deze uiterst pijnlijke brief zet ik mijn hele reputatie en geloofwaardigheid op het spel. Ik verwacht van u, hoeders van de mensheid, minstens hetzelfde. Het is van het allergrootste belang. Open het debat. En in elk geval: keer het tij!  

 

 

 

De hamvraag is: waarom lijkt niemand zich druk te maken over ontsnapping van virussen aan het immuunsysteem? Laat me dit proberen uit te leggen aan de hand van een gemakkelijker te begrijpen fenomeen: Antimicrobiële resistentie. Men kan deze plaag gemakkelijk extrapoleren naar resistentie tegen onze zelfgemaakte "antivirale antibiotica". Immers, afweerstoffen die door ons eigen immuunsysteem worden geproduceerd, kunnen worden beschouwd als zelfgemaakte antivirale antibiotica, ongeacht of zij deel uitmaken van ons aangeboren immuunsysteem (zogenaamde "natuurlijke" afweerstoffen) dan wel worden opgewekt als reactie op specifieke ziekteverwekkers (resulterend in zogenaamde "verworven" afweerstoffen).

 

Natuurlijke afweerstoffen zijn niet ziektekiem-specifiek, terwijl verworven afweerstoffen specifiek gericht zijn tegen de binnendringende ziekteverwekker. Bij de geboorte is ons aangeboren immuunsysteem "onervaren" maar goed gefundeerd. Het beschermt ons tegen een groot aantal ziekteverwekkers en voorkomt dat deze ziekteverwekkers ziekten veroorzaken.

 

Aangezien het aangeboren immuunsysteem zich niet kan herinneren met welke ziekteverwekkers het in aanraking is gekomen (aangeboren immuniteit heeft geen zogenaamd "immunologisch geheugen"), kunnen we er alleen op blijven vertrouwen als we het goed genoeg "getraind" houden.

 

Die training wordt verworven door regelmatige blootstelling aan een groot aantal omgevingsagentia, waaronder ziekteverwekkers. Naarmate we ouder worden, krijgen we echter steeds vaker te maken met situaties waarin onze aangeboren immuniteit (vaak "de eerste verdedigingslinie" genoemd) niet sterk genoeg is om de ziekteverwekker bij de toegangspoort (meestal slijmvlies-barrières zoals de ademhalings- of darmepithelia) tegen te houden.

 

Wanneer dit gebeurt moet het immuunsysteem een beroep doen op meer gespecialiseerde versterkers van ons immuunsysteem (d.w.z. antigeen-specifieke antilichamen en T-cellen) om de ziekteverwekker te bestrijden. Naarmate we opgroeien, krijgen we dus steeds meer specifieke immuniteit tegen ziekteverwekkers, waaronder zeer specifieke afweerstoffen. Aangezien deze een sterkere affiniteit hebben met de ziekteverwekker (bv. virus) en hoge concentraties kunnen bereiken, kunnen zij onze natuurlijke afweerstoffen tegen binding aan de ziekteverwekker/het virus vrij gemakkelijk overvleugelen.

 

Het is precies dit soort zeer specifieke afweerstoffen met hoge affiniteit die de huidige Covid-19 vaccins produceren. Natuurlijk, het nobele doel van deze afweerstoffen is om ons te beschermen tegen Covid-19. Oftewel, waarom zou het gebruik van deze vaccins om Covid-19 te bestrijden dan een groot probleem zijn?

 

Welnu, vergelijkbaar met de regels die gelden voor klassieke antimicrobiële antibiotica, is het van het grootste belang dat onze zelfgemaakte "antivirale antibiotica" in voldoende concentratie beschikbaar is en afgestemd is op de specifieke kenmerken van onze vijand.

 

Daarom is het bij een bacteriële ziekte van cruciaal belang niet alleen het juiste type antibioticum te kiezen (op basis van de resultaten van een antibiogram), maar ook het antibioticum lang genoeg in te nemen (volgens het voorschrift).

 

Indien niet aan deze eisen wordt voldaan, bestaat het gevaar dat de microben de kans krijgen te overleven, waardoor de ziekte weer kan toenemen. Een zeer gelijkaardig mechanisme kan ook van toepassing zijn op virussen, vooral op virussen die gemakkelijk en snel kunnen muteren (wat bijvoorbeeld het geval is bij Coronavirussen); wanneer de kracht van het immuunsysteem van de bevolking een bedreiging gaat vormen voor de reproductie en overdracht van het virus, zal het virus een ander jasje aantrekken zodat het niet langer gemakkelijk herkend en aangevallen kan worden door het immuunsysteem van de gastheer. Het virus is nu in staat om aan de immuniteit te ontsnappen (zogeheten: "immune escape").

 

Het virus kan echter alleen op deze strategie vertrouwen als het nog ruimte genoeg heeft om zich te vermenigvuldigen. Virussen moeten, in tegenstelling tot de meeste bacteriën, levende gastheercellen hebben om zich te kunnen vermenigvuldigen. Daarom is het voorkomen van "ontsnappingsmutanten" niet zo erg zorgwekkend, zolang de kans dat deze varianten snel een andere gastheer vinden vrij klein is. Maar dat is niet bepaald het geval tijdens een viruspandemie!

 

Tijdens een pandemie verspreidt het virus zich over de hele wereld en zijn er veel personen die het virus uitscheiden en overdragen (zelfs asymptomatische "dragers"). Hoe hoger de virusophoping, hoe groter de kans dat het virus botst op personen die nog niet besmet zijn of die wel besmet waren maar geen symptomen vertoonden. Tenzij zij voldoende beschermd zijn door hun aangeboren immuunsysteem (via natuurlijke afweerstoffen), zullen zij de ziekte Covid-19 oplopen, aangezien zij niet kunnen rekenen op andere, d.w.z. verworven afweerstoffen.

 

Er is inderdaad uitvoerig gerapporteerd dat de toename van S(spike)-specifieke afweerstoffen bij asymptomatisch besmette mensen vrij beperkt is en slechts van korte duur. Bovendien zijn deze afweerstoffen niet volledig tot rijpheid gekomen.

 

De combinatie van een virusbesmetting tegen een achtergrond van suboptimale rijpheid en concentratie van afweerstoffen stelt het virus in staat mutaties te selecteren die aan de kracht van het immuunsysteem kunnen ontsnappen. De selectie van deze mutaties vindt bij voorkeur plaats in het S-eiwit, aangezien dit het viruseiwit is dat verantwoordelijk is voor de besmettelijkheid van het virus.

 

Aangezien de geselecteerde mutaties het virus een groter besmettingsvermogen verschaffen, wordt het voor het virus nu veel gemakkelijker om bij besmette personen ernstige ziekte te veroorzaken. Hoe meer mensen symptomatische ziekte ontwikkelen, hoe beter het virus zijn vermeerdering en voortbestaan kan veiligstellen (mensen die ernstige ziek worden zullen meer en gedurende langere tijd virus uitscheiden dan asymptomatisch besmette personen doen).

 

Helaas echter komt de kortstondige toename van S-specifieke afweerstoffen naar boven om de aangeboren/natuurlijke afweerstoffen van mensen te omzeilen. Deze worden dan uitgeschakeld omdat hun affiniteit voor S lager is dan de affiniteit van S-specifieke afweerstoffen. Dit wil zeggen dat met een stijgende besmettingsgraad in de bevolking, het aantal personen dat besmet raakt gestaag zal toenemen terwijl ze een kortstondige toename van S-specifieke antilichamen ervaren.

 

Bijgevolg zal het aantal personen dat wordt besmet, terwijl hun aangeboren immuniteit tijdelijk afneemt, toenemen. Als gevolg daarvan zal een gestaag toenemend aantal personen vatbaarder worden voor het krijgen van ernstige ziekte in plaats van slechts milde symptomen te vertonen (d.w.z. beperkt tot de bovenste luchtwegen) of helemaal geen symptomen te vertonen.

 

Tijdens een pandemie zullen vooral jongeren door deze ontwikkeling worden getroffen, aangezien hun natuurlijke afweerstoffen nog niet grotendeels onderdrukt worden door een hele reeks "verworven", antigeen-specifieke afweerstoffen. Natuurlijke afweerstoffen, en de natuurlijke immuniteit in het algemeen, spelen een cruciale rol bij de bescherming tegen ziekteverwekkers, aangezien zij onze eerste verdedigingslinie vormen. In tegenstelling tot verworven immuniteit, beschermen aangeboren immuunreacties tegen een groot spectrum van ziekteverwekkers (breng je aangeboren immuunsysteem dus niet in gevaar of offer het op!).

 

Omdat natuurlijke afweerstoffen en aangeboren immuuncellen een gevarieerd spectrum van vreemde (d.w.z. niet-eigen) agentia herkennen (waarvan slechts enkele een ziekteverwekkend potentieel hebben), is het inderdaad belangrijk om het immuunsysteem voldoende bloot te stellen aan omgevingsuitdagingen.

 

Door het aangeboren immuunsysteem (dat helaas geen geheugen heeft!) GETRAIND te houden, kunnen we veel gemakkelijker weerstand bieden aan ziektekiemen die echt ziekteverwekkend kunnen zijn. Het is bijvoorbeeld gerapporteerd en wetenschappelijk bewezen dat blootstelling aan andere, vrij onschuldige Coronavirussen die een 'gewone verkoudheid' veroorzaken, bescherming kan bieden, zij het van korte duur, tegen Covid-19 en zijn trouwe handlangers (d.w.z. de meer besmettelijke varianten).

 

Onderdrukking van de aangeboren immuniteit, vooral in de jongere leeftijdsgroepen, kan daarom zeer problematisch worden. Het lijdt geen twijfel dat het gebrek aan blootstelling als gevolg van de strenge beheersingsmaatregelen die vanaf het begin van de pandemie zijn ingevoerd, niet bevorderlijk is geweest voor een goed getraind aangeboren immuunsysteem van de mensen.

 

Alsof hierdoor het aangeboren immuunsysteem in dit bevolkingssegment al niet ernstig in gevaar  werd gebracht, komt er nog een kracht bij die het ziekte- en sterftecijfer in de jongere leeftijdsgroepen drastisch zal verhogen: Massale VACCINATIE van de OUDEREN.

 

Hoe groter de latere leeftijdsgroep is die wordt gevaccineerd en dus beschermd, hoe meer het virus gedwongen wordt om in jongere leeftijdsgroepen ziekte te blijven veroorzaken.

 

Dit zal alleen mogelijk zijn als het virus ontsnapt aan de S-specifieke afweerstoffen die tijdelijk worden verhoogd bij eerder asymptomatisch geïnfecteerde personen. Als het virus daarin slaagt, kan het profiteren van de (tijdelijk) onderdrukte aangeboren immuniteit, waardoor het bij een toenemend aantal van deze personen ziekte kan veroorzaken en zijn eigen verspreiding kan verzekeren.

 

Het selecteren van gerichte mutaties in het S-eiwit is dus dé manier voor het virus om zijn besmettelijkheid te vergroten bij kandidaten die vatbaar zijn voor het krijgen van de ziekte als gevolg van een tijdelijke verzwakking van hun aangeboren afweervermogen.

 

Maar intussen hebben we ook te maken met een enorm probleem bij gevaccineerde mensen, aangezien zij nu steeds vaker worden geconfronteerd met besmettelijke varianten die een type S-eiwit vertonen dat steeds meer afwijkt van de S-editie die bij het vaccin is inbegrepen (deze editie is afkomstig van de oorspronkelijke, veel minder besmettelijke stam aan het begin van de pandemie).

 

Hoe meer varianten besmettelijk worden (d.w.z., als gevolg van het blokkeren van de toegang van het virus tot het gevaccineerde deel van de bevolking), hoe minder de vaccin-afweerstoffen bescherming kunnen bieden. Gebrek aan bescherming leidt nu al tot virusverspreiding en virusoverdracht bij ontvangers van vaccins die worden blootgesteld aan deze meer besmettelijke stammen (die overigens in toenemende mate het veld domineren).

 

Op deze manier maken we op dit moment vaccins tot asymptomatische dragers die besmettelijke varianten uitscheiden.

 

Op een gegeven moment, waarschijnlijk in de zeer nabije toekomst, zal het voor het virus interessanter worden (in termen van "rendement op selectie-investeringen") om nog een paar mutaties (misschien slechts een of twee) toe te voegen aan het S-eiwit van virusvarianten (dat reeds is voorzien van meerdere mutaties die de besmettelijkheid verhogen) in een poging om de binding met de receptor (ACE-2) die tot uiting komt op het oppervlak van doorlaatbare epitheelcellen, nog te versterken.

 

Hierdoor zal de nieuwe variant dan de vaccin-afweerstoffen weg kunnen concurreren voor wat betreft binding aan de ACE-receptor. Dit betekent dat er in dit stadium slechts enkele bijkomende gerichte mutaties binnen het virale receptor-bindende domein nodig hoeven te zijn om volledig te kunnen ontsnappen aan S-specifieke anti-Covid-19 afweerstoffen, ongeacht of deze laatste worden uitgelokt door het vaccin of door natuurlijke besmetting.

 

In dat stadium zal het virus er inderdaad in geslaagd zijn om toegang te krijgen tot een enorm reservoir aan personen die nu zeer vatbaar zijn geworden voor ziekte omdat hun S-specifieke afweerstoffen nutteloos zijn geworden in termen van bescherming, maar die er echter nog wel in slagen een langdurige onderdrukking van hun aangeboren immuniteit voor elkaar te krijgen (d.w.z. natuurlijke besmetting, en vooral vaccinatie, leveren relatief langdurige specifieke afweer- concentraties op). Het vatbare reservoir bestaat uit zowel gevaccineerde mensen als mensen die nog voldoende S-specifieke antistoffen hebben als gevolg van eerdere Covid-19 ziekte).

 

Dus, MISSIE VOLBRACHT voor Covid-19 maar een RAMPZALIGE SITUATIE voor alle gevaccineerden en Covid-19 seropositieve mensen aangezien zij nu zowel hun verworven als hun aangeboren afweer tegen Covid-19 verloren hebben (en dat terwijl er zeer besmettelijke stammen circuleren!).

 

Dat is "één kleine stap voor het virus, één reusachtige catastrofe voor de mensheid", dat wil zeggen dat we het virus in de jongere bevolking tot een dusdanig niveau zullen hebben opgezweept dat het Covid-19 nu weinig moeite kost om te veranderen in een zeer besmettelijk virus dat zowel de aangeboren tak van ons immuunsysteem als de adaptieve/verworven tak volledig negeert (ongeacht of de verworven afweerstoffen het gevolg is van vaccinatie of van natuurlijke besmetting).

 

Het virus hoeft zich nu nog minder in te spannen gezien het feit dat veel ontvangers van vaccins nu worden blootgesteld aan zeer besmettelijke virusvarianten terwijl zij slechts één enkele injectie met het vaccin hebben gekregen.

 

Zij zijn dus uitgerust met afweerstoffen die nog niet optimaal functioneren. Het is niet nodig uit te leggen dat dit de ontsnapping aan het immuunsysteem alleen maar zal vergroten. Het komt erop neer dat we zeer binnenkort geconfronteerd zullen worden met een superbesmettelijk virus dat ons meest kostbare verdedigingsmechanisme volledig de baas is: het menselijk immuunsysteem.

 

Uit al het bovenstaande wordt het steeds moeilijker voor te stellen hoe de gevolgen van het uitgebreide en foutieve menselijke ingrijpen in deze pandemie niet grote delen van onze menselijke bevolking zullen wegvagen.

 

Er zijn maar weinig andere strategieën denkbaar om een betrekkelijk onschadelijk virus even efficiënt om te vormen tot een massavernietigings-wapen.Het is zeker ook vermeldenswaard dat mutaties in het S-eiwit (d.w.z. precies hetzelfde eiwit dat blootstaat aan selectie van ontsnappingsmutaties) erom bekend staan dat ze Coronavirussen in staat te stellen soortgrenzen te overschrijden.

 

Dat wil zeggen dat het risico dat door vaccinatie mogelijk gemaakte ontsnapping aan het immuunsysteem het virus naar andere diersoorten kan doen overspringen, met name naar industriële veeteelt (bv. varkens- en pluimveebedrijven), niet verwaarloosbaar is. Van deze diersoorten is reeds bekend dat zij gastheer zijn van verschillende coronavirussen en zij worden gewoonlijk gehuisvest in bedrijven met een hoge bezettingsgraad. Net als bij het influenzavirus zouden deze diersoorten dan als extra reservoir voor het SARS-COVID-2-virus kunnen dienen.

 

Aangezien ziekteverwekkers samen met het immuunsysteem van de gastheer zijn geëvolueerd, hebben natuurlijke pandemieën van acute, zichzelf beperkende virusbesmettingen zich zodanig gevormd dat zij niet meer mensenlevens eisen dan strikt noodzakelijk is.

 

Door toedoen van de mens is het verloop van deze pandemie vanaf het allereerste begin grondig verstoord. Wijdverspreide en strenge besmettingspreventiemaatregelen in combinatie met massale vaccinatiecampagnes met ontoereikende vaccins zullen ongetwijfeld leiden tot een situatie waarin de pandemie steeds meer "uit de hand loopt".

 

Paradoxaal genoeg is de enige interventie die een perspectief zou kunnen bieden om deze pandemie te beëindigen (anders dan haar haar desastreuze gang te laten gaan) ...VACCINATIE. Natuurlijk zou het soort vaccins dat gebruikt zou moeten worden totaal verschillend moeten zijn van conventionele vaccins, in die zin dat zij niet de gebruikelijke ‘verdachten’, d.w.z. B- en T-cellen, maar NK(Natural Killer)-cellen stimuleren.

 

Er zijn inderdaad overtuigende wetenschappelijke aanwijzingen dat deze cellen een sleutelrol spelen bij het vergemakkelijken van de volledige eliminatie van Covid-19 in een vroeg stadium van de infectie bij asymptomatisch geïnfecteerde personen.

 

NK-cellen (lymfocyten, vert.) maken deel uit van de cellulaire tak van ons aangeboren immuunsysteem en, net als natuurlijke afweerstoffen, zijn zij in staat een breed en uiteenlopend spectrum van ziekteverwekkers te herkennen en aan te vallen.

 

Er is een goede wetenschappelijke reden om aan te nemen dat het mogelijk is NK-cellen op zodanige wijze "voor te bereiden" dat zij in een vroeg stadium van de besmetting Coronavirussen in het algemeen (met inbegrip van al hun varianten) kunnen herkennen en doden. Van NK-cellen wordt in toenemende mate beschreven dat zij het vermogen bezitten een immunologisch geheugen te verwerven.

 

Door deze cellen te leren hoe zij Coronavirus-geïnfecteerde cellen duurzaam kunnen herkennen en doden, zou ons immuunsysteem perfect bewapend kunnen zijn voor een gerichte aanval op het arsenaal van Coronavirussen nog vóór blootstelling.

 

Aangezien immuunafweer gebaseerd op NK-cellen steriliserende immuniteit biedt en een breed-spectrum en snelle bescherming mogelijk maakt, is het redelijk om aan te nemen dat het inzetten van onze aangeboren immuuncellen het enige type menselijke interventie zal zijn dat ons rest om de gevaarlijke verspreiding van zeer besmettelijke Covid-19 varianten een halt toe te roepen.

 

Als wij, mensen, begaan zijn met het voortbestaan van onze soort, hebben we geen andere keuze dan deze zeer besmettelijke virale varianten uit te roeien. Dit zal, inderdaad, grote vaccinatiecampagnes vereisen. Echter, op NK-cellen gebaseerde vaccins zullen in de eerste plaats onze natuurlijke immuniteit beter kunnen voorbereiden (geheugen!) en groepsimmuniteit kunnen stimuleren (hetgeen precies het tegenovergestelde is van wat de huidige Covid-19 vaccins doen, aangezien die in toenemende mate de ontvangers van het vaccin veranderen in asymptomatische dragers die virus verspreiden).

 

We kunnen dus geen seconde tijd meer verliezen maar we moeten overgaan op een andere versnelling en de huidige dodelijke vaccins vervangen door levensreddende vaccins.

 

Ik doe een beroep op de WHO en alle betrokken partijen, ongeacht hun overtuiging, om een dergelijke actie onmiddellijk uit te roepen tot

 

DE ALLERHOOGSTE URGENTIE VOOR DE VOLKSGEZONDHEID VAN INTERNATIONAAL BELANG.

 

Oorspronkelijke, Engelse artikel: https://forbiddenknowledgetv.net/a-coming-covid-catastrophe/

 

Toch kwam er een reactie op dit artikel. Een vaccinoloog die een nieuwe massavaccinatie aanprijst? Het artikel is in het Engels. Rebuttal: The ‘Not-So-Hidden Agenda’ Behind Bossche’s Concern Over COVID Mass Vaccination • Children's Health Defense